عسل در قرآن
گفته شده عسل در قرآن شفاست ولی اگر کسی که غلبه گرمی دارد بخورد تمام بدنش جوش می زند، چون خوراک گرم را به فرد گرم مزاج دادی …..”
اولا جوش در آزمایشگاه، تجمع ماده عفونت است، وقتی عسل شفاست چگونه سبب تولید ماده متعفن شده است؟ عسل مگر عفونت دارد؟ و یا مولد عفونت است؟
این اشکال اول.
و اما اشکال دوم در عدم درک طب اسلامی می باشد، اینکه جوش صورت و دمل در طب اسلامی بیماری نیست، بلکه خودش درمان است و امان از یک رشته بیماری های لاعلاج مثل برص و جذام و سرطان است و این عیب عسل خوردن نیست بلکه حسن عسل خوردن است.
پس عسل برای صفراوی و دموی نیز شفاست.
عده ای هنوز معنی و درک کاملی از کلمه شفاء ندارند، و هنوز فرق دواء و شفاء و دارو را ندانسته ، به تجزیه و تحلیل ناقص روایات و آیات قرآنی از منظر طب اخلاطی ایران که منشا یونانی دارد، و بعضا در تضاد با احکام اسلام است پرداخته شده است.
اگر به روایت زیر توجه بفرمایید میبینید که پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمایند که جوش را نا خوشایند مدارید. این یعنی جوش خودش درمان است.
1. ﻋﻨﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ: ﻟﺎ ﺗَﻜﺮَﻫﻮﺍ ﺃﺭﺑَﻌَﺔً؛ ﻓَﺈِﻧﱠﱠﻬﺎ ﻟِﺄَﺭﺑَﻌَﺔٍ: ﻟﺎ ﺗَﻜﺮَﻫُﻮﺍ ﺍﻟﺰﱡﱡﻛﺎﻡَ؛ ﻓَﺈِﻧﱠﱠﻪُ ﺃﻣﺎﻥٌ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺠُﺬﺍﻡِ، ﻭﻟﺎ ﺗَﻜﺮَﻫُﻮﺍ ﺍﻟﺪﱠﱠﻣﺎﻣﻴﻞَ؛ ﻓَﺈِﻧﱠﱠﻬﺎ ﺃﻣﺎﻥٌ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺒَﺮَﺹِ، ﻭﻟﺎ ﺗَﻜﺮَﻫُﻮﺍ ﺍﻟﺮﱠﱠﻣَﺪَ؛ ﻓَﺈِﻧﱠﱠﻪُ ﺃﻣﺎﻥٌ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻌَﻤﻰ، ﻭﻟﺎ ﺗَﻜﺮَﻫُﻮﺍ ﺍﻟﺴﱡﱡﻌﺎﻝَ؛ ﻓَﺈِﻧﱠﱠﻪُ ﺃﻣﺎﻥٌ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻔﺎﻟِﺞِ. [1]
1. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ: ﭼﻬﺎﺭ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﺪﺍﺭﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻬﺎﺭ ﭼﻴﺰ، ﺳﻮﺩﻣﻨﺪﻧﺪ: ﺯﻛﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﺪﺍﺭﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎﻳﻪ ﺍﻳﻤﻨﻰ ﺍﺯ ﺟﺬﺍﻡ ﺍﺳﺖ. جوش و دمل ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﺪﺍﺭﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎﻳﻪ ﺍﻳﻤﻨﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺴﻰ ﺍﻧﺪ. ورم ملتحمه ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﺪﺍﺭﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎﻳﻪ ﺍﻳﻤﻨﻰ ﺍﺯ ﻛﻮﺭﻯ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺳﺮﻓﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﺪﺍﺭﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎﻳﻪ ﺍﻳﻤﻨﻰ ﺍﺯ ﻓﻠﺞ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ
ﺩﺍﻧﺸﻨﺎﻣﻪ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﭘﺰﺷﻜﻰ، ﺝ 1، ﺹ: 490
[1] ﺍﻟﻜﺎﻓﻲ، ﺝ 6، ﺹ 495، ﺡ 1، ﺍﻟﻤﺤﺎﺳﻦ، ﺝ 2، ﺹ 380، ﺡ 2334 ﻛﻠﺎﻫﻤﺎ ﻋﻦ ﺇﺳﺤﺎﻕ ﺑﻦ ﻋﻤّﺎﺭ، ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 76، ﺹ 131، ﺡ 25.
روایت زیر می فرماید اگر کسی جوشی در بدن خودش دید خدا را شاکر باشد
2. ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠّﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ: ﻣﺎ ﻣِﻦ ﺃﺣَﺪٍ ﻣِﻦ ﻭُﻟﺪِ ﺁﺩَﻡَ ﺇﻟّﺎ ﻭ ﻓﻴﻪِ ﻋِﺮﻗﺎﻥِ: ﻋِﺮﻕٌ ﻓﻲ ﺭَﺃﺳِﻪِ ﻳُﻬَﻴﱢﱢﺞُ ﺍﻟﺠُﺬﺍﻡَ، ﻭ ﻋِﺮﻕٌ ﻓﻲ ﺑَﺪَﻧِﻪِ ﻳُﻬَﻴﱢﱢﺞُ ﺍﻟﺒَﺮَﺹَ؛ ﻓَﺈِﺫﺍ ﻫﺎﺝَ ﺍﻟﻌِﺮﻕُ ﺍﻟﱠﱠﺬﻱ ﻓِﻲ ﺍﻟﺮﱠﱠﺃﺱِ ﺳَﻠﱠﱠﻂَ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻞ ﻋَﻠَﻴﻪِ ﺍﻟﺰﱡﱡﻛﺎﻡَ ﺣَﺘّﻰ ﻳَﺴﻴﻞَ ﻣﺎ ﻓﻴﻪِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺪّﺍﺀِ، ﻭ ﺇﺫﺍ ﻫﺎﺝَ ﺍﻟﻌِﺮﻕُ ﺍﻟﱠﱠﺬﻱ ﻓِﻲ ﺍﻟﺠَﺴَﺪِ ﺳَﻠﱠﱠﻂَ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻋَﻠَﻴﻪِ ﺍﻟﺪﱠﱠﻣﺎﻣﻴﻞَ ﺣَﺘّﻰ ﻳَﺴﻴﻞَ ﻣﺎ ﻓﻴﻪِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺪّﺍﺀِ، ﻓَﺈِﺫﺍ ﺭَﺃﻯ ﺃﺣَﺪُﻛُﻢ ﺑِﻪِ ﺯُﻛﺎﻣﺎً ﻭ ﺩَﻣﺎﻣﻴﻞَ ﻓَﻠﻴَﺤﻤَﺪِ ﺍﻟﻠّﻪَ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻞ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﻌﺎﻓِﻴَﺔِ.
2. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ: «ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻰ ﺯﺍﺩﮔﺎﻥ، ﺩﻭ ﺭﮒ ﻫﺴﺖ: ﺭﮔﻰ ﺩﺭ ﺳﺮ، ﻛﻪ ﺟﺬﺍﻡ ﺭﺍ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺭﮔﻰ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ، ﻛﻪ ﭘﻴﺴﻰ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺍﻧﮕﻴﺰﺩ. ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﮔﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺁﻳﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺯﻛﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﺴﻠّﻂ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻭﺩ؛ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﮔﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻦ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺟﻨﺐ ﻭ ﺟﻮﺵ ﺁﻳﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﻛﻮﺭَﻙﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺪﻥ ﻣﺴﻠّﻂ ﺳﺎﺯﺩ ﺗﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻭﺩ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ، ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩ، ﺍﺣﺴﺎﺱِ ﺯﻛﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻳﺎ ﻛﻮﺭَﻛﻰ ﺩﻳﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺷﻜﺮ ﻋﺎﻓﻴﺖ ﮔﻮﻳﺪ».
( 2) ﺍﻟﻜﺎﻓﻲ، ﺝ 8، ﺹ 382، ﺡ 579 ﻋﻦ ﺍﻟﺈﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 62، ﺹ 184، ﺡ 6
�روایت زیر می فرماید چیزی نباید ما را از خوردن عسل باز دارد
3.ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ : «ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ [ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻋﺴﻞ، ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ، ﺷﻔﺎﻳﻰ ﻫﺴﺖ؟ ».
-دانشنامه احادیث پزشکی
ما باید به خاطر اون جوشی که به خاطر خوردن عسل در بدن ظاهر میشه خدا را شاکر باشیم نه اینکه عسل نخوریم.
روایت زیر هم راه پیشگیری از جوش را بیان می کند.
4.ﺍﻟﺈﻣﺎﻡ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﺇﺫﺍ ﺃﺭَﺩﺕَ ﺃﻟّﺎ ﻳَﻈﻬَﺮَ ﻓﻲ ﺑَﺪَﻧِﻚَ ﺑَﺜﺮَﺓٌ ﻭﻟﺎ ﻏَﻴﺮُﻫﺎ، ﻓَﺎﺑﺪَﺃ ﻋِﻨﺪَ ﺩُﺧﻮﻝِ ﺍﻟﺤَﻤّﺎﻡِ ﺑِﺪُﻫﻦِ ﺑَﺪَﻧِﻚَ، ﺑِﺪُﻫﻦِ ﺍﻟﺒَﻨَﻔﺴَﺞِ. [4]
ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﺍﮔﺮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺪﻧﺖ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺟﺰ ﺁﻥ ﺭُﺥ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ، ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﻪ ﺣﻤّﺎﻡ، ﭼﺮﺏ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻏﻦ ﺑﻨﻔﺸﻪ، ﺁﻏﺎﺯ ﻛﻦ.
( 4) ﻃﺐّ ﺍﻟﺈﻣﺎﻡ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﺹ 31، ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 62، ﺹ 322 ﻭ ﻓﻴﻪ« ﻓﺪﻫﱢﱢﻦ» ﺑﺪﻝ« ﺑﺪﻫﻦ»
حالا عده ای میگویید گرم مزاجان عسل نخورند تا بدنشان جوش نزند!
اتفاقا این جوشی که به خاطر خوردن عسل در بدن ظاهر میشود خودش شفا بودن عسل را نشان می دهد .چون روایات میگه اگر جوشی در بدنتان ظاهر شد خدا را شاکر باشید!!!
این جوش نشان می دهد که عسل بر
ای گرم مزاجان هم مفید است…
باز هم روایت را تکرار میکنم که معصوم فرموده اگر جوشی در بدنتان ظاهر شد خدا را شاکر باشید!!!!
و روایت زیر صریحا میگوید که عسل صفرا
را فرو می نشاند!!!!! طبق روایات قبلی این جوشی هم که با خوردن عسل در بدن صفراوی مزاجان ظاهر می شود خودش درمان است.
5. ﺍﻟﻔﻘﻪ ﺍﻟﻤﻨﺴﻮﺏ ﻟﻠﺈﻣﺎﻡ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﻗﺎﻝَ ﺍﻟﻌﺎﻟِﻢُ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﻓِﻲ ﺍﻟﻌَﺴَﻞِ ﺷِﻔﺎﺀٌ ﻣِﻦ ﻛُﻞﱢﱢ ﺩﺍﺀٍ. ﻣَﻦ ﻟَﻌِﻖَ ﻟَﻌﻘَﺔَ ﻋَﺴَﻞٍ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﺮﱢﱢﻳﻖِ ﻳَﻘﻄَﻊُ ﺍﻟﺒَﻠﻐَﻢَ، ﻭ ﻳَﺤﺴِﻢُ ﺍﻟﺼﱡﱡﻔﺮَﺓَ، ﻭ ﻳَﻤﻨَﻊُ ﺍﻟﻤِﺮﱠﱠﺓَ ﺍﻟﺴﱠﱠﻮﺩﺍﺀَ، ﻭ ﻳُﺼَﻔﱢﱢﻲ ﺍﻟﺬﱢﱢﻫﻦَ، ﻭ ﻳُﺠَﻮﱢﱢﺩُ ﺍﻟﺤِﻔﻆَ ﺇﺫﺍ ﻛﺎﻥَ ﻣَﻊَ ﺍﻟﻠﱡﱡﺒﺎﻥِ ﺍﻟﺬﱠﱠﻛَﺮِ. [5]
5.ﺍﻟﻔﻘﻪ ﺍﻟﻤﻨﺴﻮﺏ ﻟﻠﺈﻣﺎﻡ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺩﺭ ﻋﺴﻞ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻯ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﺎﺷﺘﺎ ﻳﻚ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻠﻴﺴﺪ، ﺍﻳﻦ ﻋﺴﻞ، ﺑﻠﻐﻢ [ﻭﻯ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﺻﻔﺮﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﻧﺸﺎﻧَﺪ، ﺗﻠﺨﻪ ﺳﻴﺎﻩ (ﺯﺭﺩﺍﺏ) ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺫﻫﻦ ﺭﺍ ﺻﻔﺎ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻛُﻨْﺪُﺭ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺭﺍ ﻧﻜﻮ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ».
(5)ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 66، ﺹ 293، ﺡ 16.
ﺍﻟﻔﻘﻪ ﺍﻟﻤﻨﺴﻮﺏ ﻟﻠﺈﻣﺎﻡ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﺹ 346
-دانشنامه احادیث پزشکی
.
طب اسلامی مجموعه ای از قرآن و روایات اسلامی همراه با اجتهاد فقهی در این آیات و روایات توسط مجتهد، بدون وابستگی به دیگر مکاتب طبی دیگر است.
این طب که با اجتهاد فقیه طبی همراه است ، می تواند در تمام مشکلات بهداشتی و طبی صاحب نظر باشد. و دیگر نمی توان ایراد گرفت که روایات کامل نیست.
همچنان که حضرت امام صادق علیه السلام به آن طبیب هندی در پاسخ آموزش طب هندی فرمودند؛ تو به طب ما نیاز داری و ما هیچ نیازی به طب شما نداریم.
پس طب اسلامی هیچ نیازی به طب سنتی ایران ، طب چینی و طب هندی و پزشکی تکفیری غرب ندارد. هرچند منکر وجوه مشترک زیاد بین مکاتب طبی نیستیم